فتوکرومیسم
فتوکرومیسم تغییر شکل برگشت پذیر یک گونه شیمیایی، توسط جذب تابش الکترومغناطیسی (فوتو ایزومریزاسیون) است، تغییر شکل بین دو شکل با طیف جذبی مختلف صورت می گیرد.به زبان ساده ، فتوکرومیسم را می توان به عنوان یک تغییر برگشت پذیر رنگ در معرض نور توصیف کرد.
عینک فتوکرومیک
یکی از مشهورترین کاربردهای فتوکرومیک برگشت پذیر، لنزهای تغییر رنگ برای عینک آفتابی است. بزرگترین محدودیت در استفاده از فناوری فتوکرومیک این است که مواد نمیتوانند به اندازه کافی پایدار باشند تا بتوانند هزاران ساعت در معرض نور قرار بگیرند، بنابراین کاربردهایی که نیازمند حضور طولانی مدت در فضای باز باشند، در حال حاضر مناسب نیستند.
سرعت تغییر رنگ های مواد فتوکرومیک به سختی محیط اطراف رنگ، بسیار وابسته است. در نتیجه، آنها سریعترین سرعت تغییر در محلول و کمترین سرعت را در محیط های سخت مانند لنزهای پلیمری دارند. در سال 2005 گزارش شد که اتصال پلیمرهای انعطاف پذیر با دمای پایین انتقال شیشه (به عنوان مثال سیلوکسان ها یا پلی (بوتیل اکریلات)) به رنگ ها باعث می شود که آنها با سرعت بسیار بیشتری در یک لنز سفت و سخت تغییر کنند. برخی از اسپیرواکسازین ها با پلیمرهای سیلوکسان متصل شده در سرعتی نزدیک به سرعت محلول تغییر می کنند، حتی اگر در یک ماتریس لنز سخت باشند.